Od początku, uprawiając zawód aktorki i piosenkarki, zawsze czułam jakieś między nimi rozdarcie… Pozornie wydaje się, że te dziedziny sztuki są bardzo do siebie zbliżone, w końcu stoisz przed publicznością w pełnym świetle, często nawet na tych samych scenicznych deskach… A jednak często śpiewająca aktorka to dziwoląg, coś jakby fruwająca ryba… Piosenkarki rzadko podejmują się działań aktorskich i też im to nie bardzo wychodzi…
Piosenka to skrót. Krótkie spięcie, trzy, cztery minuty, w których musi coś zaiskrzyć… jak nie zaiskrzy, to koniec… Na początku szalonych i wspaniałych lat osiemdziesiątych razem z Romualdem Lipko i Andrzejem Mogielnickim udało nam się przygotować taki repertuar, który zelektryzował ludzi. Wtedy chyba w powietrzu było dużo elektryczności… Potem przyszły następne płyty…
Zawsze chętnie wracam do śpiewania, nawet po dłuższej przerwie. Podchodzę do tego równie poważnie jak do działań aktorskich, może nawet z większa tremą… Jedno wiem: nigdy nie chciałbym, żeby ktoś powiedział, że jestem najlepszą piosenkarką wśród aktorek i najlepszą aktorką wśród piosenkarek.
Izabela Trojanowska
Izabela Trojanowska z domu Schuetz urodziła się 22 kwietnia 1955 r. w Olsztynie. Po babce ze strony matki Izabeli Iza odziedziczyła swe pierwsze imię oraz talent do szycia. Po dziadku przejęła zamiłowanie do muzyki.
Pierwszy sukces, pod panieńskim nazwiskiem Schütz, odniosła na Festiwalu Pieśni Sakralnej Sacrosong w Chorzowie w 1971 roku jako członkini chóru, wygrywając nagrodę im. Maksymiliana Kolbego, którą wręczył kardynał Karol Wojtyła. W 1972 jako solistka wzięła udział w Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze (zdobyła wówczas nagrodę Związku Kompozytorów Radzieckich) i na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (nagroda za debiut). W latach 1974–1978 studiowała w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Zagrała w sztukach Poemat pedagogiczny oraz Fontanna z Neptunem.
W roku 1980 rozpoczęła karierę muzyczną nawiązując współpracę z Budką Suflera. W tym okresie lider tego zespołu, Romuald Lipko, skomponował dla niej osiem piosenek, które stały się przebojami. Przełomowy był hit Tyle samo prawd ile kłamstw. Wkrótce na KFPP w Opolu artystka wylansowała kolejny przebój Wszystko czego dziś chcę. Za interpretację obu tych utworów została uhonorowana jedną z dwóch głównych nagród. W tym czasie oba te utwory wydano na dwóch singlach, zawierających dodatkowe przeboje Komu więcej, komu mniej oraz Tydzień łez. Kolejne utwory: Jestem twoim grzechem, Sobie na złość, Nic za nic i Pytanie o siebie, wydano wkrótce na dwupłytowej „EP-ce”. Wszystkie wydane dotąd osiem nagrań zebrano na początku 1981 roku na debiutanckim albumie Trojanowskiej, Iza. Płyta została zamówiona w rekordowym nakładzie blisko miliona egzemplarzy, jednak z przyczyn technicznych na rynek trafiło zaledwie 50 tys. egzemplarzy oraz kaseta magnetofonowa. Promujące ją single rozeszły się jednak w nakładzie ponad 300 tys. sztuk.
Po zakończeniu współpracy z Budką Suflera, zaraz po wydaniu ich wspólnego albumu, z Trojanowską rozpoczął współpracę zespół Stalowy Bagaż w składzie: Aleksander Mrożek (gitara, lider), Kazimierz Cwynar (gitara basowa) i Jacek Krzaklewski (gitara). Z tym zespołem Trojanowska wystąpiła na festiwalu w Opolu w 1981 roku, śpiewając przeboje Pieśń o cegle oraz Na bohaterów popyt już minął, ubrana w ZMP-owski strój z czerwonym krawatem. Wywołało to spore kontrowersje, a zarząd krakowskiego oddziału ZSMP wystosował protest przeciwko rzekomemu sprofanowaniu symbolu tej organizacji przez artystkę. Oba przeboje trafiły wkrótce na ich wspólną „EP-kę”, która rozeszła się w ponad 100 tys. egzemplarzy.
Następna płyta, Układy, powstawała od końca 1981 roku i ukazała się w 1982. Zagrali na niej między innymi Aleksander Mrożek, Jan Borysewicz, Wojciech Bruślik, Andrzej Dylewski i Janusz Grzywacz. Układy prezentowały bardziej rockowe brzmienie niż jej pierwsza płyta. Album przyniósł kolejne przeboje: Karmazynowa noc, Brylanty oraz Obce dni.
W lipcu tego samego roku Trojanowska nagrała wspólnie z Tadeuszem Nalepą płytę Pożegnalny cyrk, która zawierała utwory silnie krytykujące stan wojenny. Cenzura nie dopuściła do wydania albumu – czekał on na wydanie 11 lat. W tym okresie Trojanowska była z jednej strony atakowana przez „Solidarność” za pokazany w telewizji występ w Sali Kongresowej, a z drugiej strony szykanowana przez władzę za odmowę kolejnych występów. Wraz z mężem zdecydowała się na emigrację: przebywała w Holandii, USA, Wielkiej Brytanii, a w 1987 osiadła w Berlinie Zachodnim.
W 1990 artystka wydała kolejny studyjny album „Izabela Trojanowska”, tym razem zawierający wyłącznie anglojęzyczne utwory. Przeznaczony był na rynki zachodnie i pt: „Independance” trafił najpierw na rynek brytyjski, wydany nakładem niezależnej wytwórni Rondor Music. Dwa lata później trafił też na rynki amerykański i kanadyjski. W 1990 wokalistka zaprezentowała nowy materiał na festiwalu w Sopocie. Rok później, w czerwcu 1991, urodziła córkę Roxanę. W 1994 Trojanowska zaśpiewała razem z Budką Suflera na ich jubileuszowym tournée. W 1995 nawiązała współpracę artystyczną z kompozytorami Adamem Abramkiem i Pawłem Sotem. Nagrała z nimi album Chcę inaczej, na którym znalazły się przeboje: I stało się, Więcej niż życie oraz Nareszcie czuję.
W roku 1997 Trojanowska przyjęła rolę Moniki Ross-Nawrot w serialu Klan, w którym gra do dziś.
Od stycznia 2009 roku współpracuje z zespołem Mafia, z którym koncertuje. W sierpniu 2009 wystąpiła z Budką Suflera w Sopocie, Nałęczowie oraz Katowicach z okazji 35-lecia zespołu Budka Suflera.
08 października 2011 premiera nowej płyty IZABELI TROJANOWSKIEJ pt: „ŻYCIA ZAWSZE MAŁO” (Roxy Records & Fonografika), który zawiera 11 premierowych piosenek utrzymanych w klimatach rock-pop i jest kontynuacją tego, co Trojanowska robiła kiedyś, ale przefiltrowany przez nowe czasy. Autorami piosenek są: Tomasz Bracichowicz (z zespołu „Mafia”), Marcin Nierubiec, Wojtek Byrski, Paweł Poroz, Zdzisław Zioło jak również Romuald Lipko z „Budki Suflera”, który skomponował na płytę dwie piękne piosenki. Teksty napisał Wojtek Byrski, jeden Tomasz Zeliszewski i jeden jest autorstwa Izy. Płyta „ŻYCIA ZAWSZE MAŁO” jest o miłości, bo jak wiadomo, na miłości wszystko zaczyna się i kończy. Są również utwory o otaczającym nas świecie i emocjach, które mamy w sobie. Dla fanów Trojanowskiej i wielbicieli eleganckiego rocka pozycja obowiązkowa! Płytę promują piosenki „Nie od razu”, „Słodkich snów” i teledysk: „Nie od razu” oraz trasa koncertowa, w którą Izabela Trojanowska wyruszyła wspólnie z zespołem Mafia.
Dyskografia
- 1981: Iza. Tonpress
- 1982: Układy. Tonpress
- 1990: Independance. Rondor Music
- 1990: Izabela Trojanowska. Roxy Records/ ZPR
- 1991: The Best Of. Inter Sonus
- 1993: Pożegnalny cyrk (nagrany w 1982 roku), Inter Sonus
- 1996: Chcę inaczej. Roxy Records/ Starling/ PolyGram Polska
- 1999: Złota kolekcja – Wszystko czego dziś chcę. Pomaton EMI
- 2006: The Best – Komu więcej, komu mniej. AA.MTJ
- 2007: Platynowe przeboje – Sobie na złość. AA.MTJ
- 2007: Gwiazdy polskiej muzyki lat 80. MMMedia
- 2011: Życia zawsze mało. Roxy Records/ Fonografika
Filmografia
- 1979: Strachy
- 1980: Kariera Nikodema Dyzmy
- 1980: Wielki Dodek
- 1980: Carmilla
- 1981: 07 zgłoś się (odc. 12)
- 1981: Kat czeka niecierpliwie
- 1982: Sto jedenasty (A száztizenegyes)
- 1982: Blisko, coraz bliżej
- 1983: Punkty za pochodzenie
- 1987: Szkoda twoich łez
- 1989: Kraj ojców, kraj synów (Land der Väter – Land der Söhne)
- 1991: Rok dobrego dziecka (God khoroshego rebionka)
- 1997- nadal: Klan
- 1997: Die Kids von Berlin
- 2008: Historia polskiego rocka
- 2010: Fenomen